Κουστής Καμπούρς ίρχουντου μια μέρα μι τ’ αυτουκίνητουντ απ’ τ’ Γέρα. Σ’ διακλάδουσ’, σ’ Λάρσου, άναψι φλας κανουνικά τσι έστριψι για τν Αγιάσου, ιλέγχουντας καλά του δρόμου, γιατί είχι τσι τρουχαία. Προυσπάθσι να τα κάν’ ούλα σν ιντέλεια, για να μη δώσ’ αφουρμή, αλλά γιου τρουχουνόμους τουν σταμάτ’σι.
–Δώσε τα στοιχεία σου, έχεις κάνει παράβαση.
–Γιατί α σ’ δώσου τα στοιχείαμ, τίντα έκανα;
–Όταν έπαιρνες τη στροφή, πάτησες πάνω στη γραμμή.
–Ε, τσι τι μ’ αυτό, τι γίν’τσι, ζούβσι!
Τιλικά γιου τρουχουνόμους τουν έγραψι τσι πλήρουσι του πθίτκουντ Κουστής δυο ουχτακόσια…
ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΚΟΥΤΣΚΟΥΔΗΣ
περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 65/1991