Παγαίν(ι) ένας ζαβαλής Αγιασώτ’ς στα ψαράδ’κα να πάρ’ σμαρίδις. Τ’ λέγ(ι) ένας για να τουν πειράξ(ι).
– Να, ρε, πάρι να φάν τα μουρά, τσι έδ’ξι δυο μιγάλις συναγρίδις ακριβές που είχι πα στου μπάγκου.
– Τι λέγ(ι)ς, όξαπιδω, μπάτσι θέλ(ι)ς, άμα τα πάγου σπίτ’, να γραντίσιν τα μουρά τσι να π’δήξιν απ’ του παναθύρ’…
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΝΑΣ
περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 06/1981