Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή η Λίμνος δόθηκε ως κλήρος σε πολεμιστές και σε άλλους ακτήμονες. Ήταν περίπου 1.400 στρέμματα. Τη διαδικασία την ξεκίνησε ο Ευστράτιος Καπάτος ως πρόεδρος των συνεταίρων. Στην πρώτη φάση πήραν ένα ερπυστριοφόρο βενζινάροτρο-τρακτέρ, ρωσικής κατασκευής. Τότε άρχισε η εκχέρσωση. Στη συνέχεια έγινε ένα κεντρικό χαντάκι, έτσι ώστε να μη λιμνάζουν τα νερά, και όπου αλλού χρειάζονταν έγιναν χαντάκια, όπως και το στόμιο, για την εξαγωγή του νερού.
Η Λίμνος μοιράστηκε ως εξής: Δόθηκαν στον κάθε κληρούχο 9 περίπου στρέμματα στον Ξερόκαμπο και 4 στην Κούγδα. Επίσης τους δόθηκε περίπου 1 στρέμμα κάτω από το τσιφλίκι, επειδή αυτό είχε νερό, για να κάνει ο καθένας το περιβόλι του. Στη συνέχεια τούς έδωσαν περίπου από 20 στρέμματα, που λέγονταν γκιόλια. Εκεί ήταν η μεγάλη δουλειά, γιατί όλα τα βούρλα, οι δάφνες και τα άλλα, που είχε βγάλει το βενζινάροτρο, έπρεπε να τεμαχιστούν και να εξαφανιστούν, για να μπορέσει η γη να γίνει καλλιεργήσιμη.
Οι κληρούχοι, αλλά και πολλοί άλλοι Αγιασώτες, όταν έγινε η Κατοχή των Γερμανών, μπόρεσαν να ζήσουν τις οικογένειές τους με τα γεννήματα της εύφορης Λίμνου…