Νέστουρ’ς, σάνι τέλειουσι τς ιδ’λειέσιντ στου πριβουλέλ’, ανέβ’τσι στου γκαφινέ, στουν Άγιου Δ’μήτ’, κουρασμένους, α πιει ένα γκαφέ γη άθριπους. Στου παραδίπλα τού τραπέζ’ κάτ’ ντου ένας ειρηνουδίκ’ς τσι ίπ’νι τσι φτος τού καφέ ντ. Σάνι είδι του Νέστουρα, πιάσι ντ κουβέντα – πως μαθές εδώ είναι η καλή και υγιεινή ζωή, εσείς θα ζήσετε ατέλειωτα χρόνια, ό,τι θέλετε το έχετε στα χέρια σας, πρέπει να είσθε ευτυχισμένος που είσθε αγρότης – τσι άλλα έγιτια ένα σουρό, λέγ’ς τσ’ ίβγαζι λόγου προυϊκλουγικό. Νέστουρ’ς κάπνιζι τσι δένι μίλα. Σάνι τέλειουσί ειρηνουδίκ’ς, γυρίζ’, λουγιάζ’ ντουν, τσι λέγει ντ:
–Αλλάζουμι;
περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 03/1981
