Ετικέτα: ΔΑΡΕΛΗΣ

ΤΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣΟΥ (4)

Εμείς θα μελετήσουμε και θα στηρίξουμε την απαρχήν του ερασιτεχνικού μας θεάτρου πάνω στην αδιάψευστη πληροφορία που μας δίνει το βιβλίο εσόδων και εξόδων με χρονολογίαν του πρώτου ξεκινήματος το 1897

του κ. ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΣΚΛΕΠΑΡΗ

Δ’

Εμείς θα μελετήσουμε και θα στηρίξουμε την απαρχήν του ερασιτεχνικού  μας θεάτρου πάνω στην αδιάψευστη πληροφορία που μας δίνει το βιβλίο εσόδων και εξόδων με χρονολογίαν του πρώτου ξεκινήματος το 1897 και με πρώτο θεατρικό έργο «τον αγαπητικό της βοσκοπούλας» του Δ. Κορομηλά.

Η δημιουργία ερασιτεχνικού θεάτρου την εποχή αυτή 1897 ήταν πολύ μεγάλη και τολμηρή υπόθεση. Το θέατρο την εποχή αυτή ήταν άγνωστο για τον πολύ κόσμο όχι μόνο των χωριών, της επαρχίας μα και μεγάλων επαρχιακών πόλεων ακόμα. Οι επαγγελματικοί θίασοι μετριόταν στα δάχτυλα. Γι’ αυτό λέμε πως ήταν μεγάλη και τολμηρή υπόθεση. Εκτός το τεχνικό μέρος που θα είχαν να αντιμετωπίσουν (σκηνικά, σκηνή, αυλαία κλπ. ) και το οικονομικό, θα είχαν να αντιμετωπίσουν ακόμα και την αντίδραση που ασφαλώς θα συναντούσαν στην εξεύρεση των προσώπων που θα παίρναν μέρος στο έργο που θα απεφάσιζαν να παίξουν, μια και το επάγγελμα του θεατρίνου μέχρι και το 1935 – 1938 το θεωρούσαν καταφρονεμένο.

Με το ακλόνητο θάρρος και τη μεγάλη πίστη στη προσπάθειά τους αυτοί που είχαν την πρωτοβουλία της οργανώσεως των θεατρικών παραστάσεων κατόρθωσαν να παραμερίσουν κάθε εμπόδιο και την απλή ιδέα και σκέψη να την κάνουν πραγματικότητα.

Εδώ θα πρέπει χάριν της ιστορίας να αναφέρουμε τα ονόματα του τότε 1897 Δ/κου Συμ/λίου του Αναγνωστηρίου που ασφαλώς θα συνέβαλαν και θα συνετέλεσαν κι αυτοί στην επιτυχία του μεγάλου καλλιτεχνικού άθλου. Πρόεδρος Βασ. Γαλετσέλλης, Αντιπρ. Μιχ. XηΠροκοπίου, Ηρ. Δαρέλλης, Στ. Νουλέλλης, Περ. XηΠροκοπίου, Ευστρ. Δουκ. Ταμβάκης, Ιωάν. Μ. Τζαννετής, Ιωάν. Αμανίτης και Ανασ. Γιαννακόπουλος. Δεν μπορέσαμε να εξακρι­βώσουμε ποιος ήταν ο Ανασ. Γιαννακόπουλος.

Το βιβλίο εσόδων και εξόδων στη σελίδα 43 της 15 Σεπτεμβρίου 1903 γράφει: Μεταφορικά ξυλείας θεάτρου γροσ. 3,20 παράδες.

Την πληροφορία που επαναλάμβανε κάθε τόσο ο Μιλτιάδης Σουσαμλής πως περαστικός απ’ την Αγιάσο  ο θίασος του Φιλιππίδη για μερικές παραστάσεις σαν έμαθε την ύπαρξη του Αναγνωστηρίου με την αξιόλογη καλλιτεχνική του επίδοση και δράση τον συνεκίνησε, που για να βοηθήσει και ενισχύσει την προσπάθειά του αυτή, έδωσε μια παράσταση για το Αναγνωστήριο. Ο δε μουσικός Αχ. Σουσαμλής, έλεγε πως ο Φιλιππίδης έδωσε το έργο του Κόκκου «Η Λύρα του Γερονικόλα» και πως έπαιξε και αυ­τός με τη κομπανία του κατά την παράσταση. Ακόμα έλεγε πως τους γυναικείους ρόλους του έργου τους υπεκρίθησαν άνδρες ηθοποιοί.

ΠΟΛΙΤΙΚΑ, 19/06/1972

ΤΟ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣΟΥ (2)

Το βιβλίο εσόδων και εξόδων στη σελίδα 37 και στις 15 Σεπτεμβρίου 1902 γράφει: Έλλειμμα Θεάτρου γρόσια 113,30 παράδες. Και στη σελίδα 40 της 16 Μαρτίου 1902 εις οδόν θεάτρου δια λάμπαν Τοπαλήν γρόσια 5

Του κ. ΜΙΛΤΙΑΔΗ ΣΚΛΕΠΑΡΗ
Β’
Το βιβλίο εσόδων και εξόδων στη σελίδα 37 και στις 15 Σεπτεμβρίου 1902 γράφει: Έλλειμμα Θεάτρου γρόσια 113,30 παράδες. Και στη σελίδα 40 της 16 Μαρτίου 1902 εις οδόν θεάτρου διά λάμπαν Τοπαλήν γρόσια 5. Σημ. Ως φαίνεται στις παραστάσεις που έδωσαν δεν καλύφτηκαν τα έξοδα και έμεινε το έλλειμμα αυτό.
Οδός Θεάτρου δεν υπήρξε ποτέ στην Αγιάσο, Θα εννοεί την είσοδον του Σχολείου που οδηγούσε στην αίθουσα του Θεάτρου.
Το πρακτικόν υπ’ αρίθ. 69 της 20 Μαΐου 1902 γράφει, πως εν απαρτία απεφάσισαν όπως προς καλλιτέραν λειτουργίαν του θεάτρου συστήσουν ιδιαιτέραν επιτροπήν συνισταμένη εκ των κάτωθι προσώπων, ήτις θα προβή εις τα κατάλληλα προς την εκάστοτε περίστασιν του εγκριθησομένου υπό της επιτροπής έργου. Εν τη προόδω δε ταύτης απεφασίσθη υπό της επιτροπής όπως παραταθή η Γκόλφω.
Πρόεδρος Ιωαν. Αμανίτης, Γραμ. Παν. Νουλλέλης Επιτροπή Θεάτρου Σταυρ. Νουλλέλης, Ευστρ. Ηλιογραμμένος, Ευστρ. Τραγέλλης.
Σημ. Στις παραστάσεις που αναφέρει το πρακτικό 59 της 15/3/1902 ίσως παρουσιάστηκαν ανωμαλίες γι’ αυτό διόρισαν ιδιεταίραν επιτροπήν που σκοπό θα έχει ασφαλώς, να φροντίσει να βρει και να μεταφέρει στο Σχολείο που δίνονταν οι παραστάσεις τα μαδέρια (σανίδες) για τη κατασκευή της σκηνής, καναπέδες, και καρεγλιά γιατί καρέγλες δεν υπήρχαν. Ακόμα γι’ αυτό χρησιμοποιούσαν για καθίσματα και τα μεγάλα θρανία του σχολείου, που από πολλά χρόνια έχουν καταργηθεί, για τον φωτισμό της αιθούσης με γκαζόλαμπες και γενικά ό,τι θα χρειαζόταν για την παράσταση.
Και το πρακτικό υπ’ αριθ. 70 χωρίς ημερομηνία και χρονολογία που είναι και το τελευταίο που αναφέρεται σε θεατρική παράσταση γράφει πως εν απαρτία απεφάσισαν όπως το Αναγνωστήριο πληρώσει το εκ του θεάτρου έλλειμμα εκ γροσίων χωρίς να αναφέρει το ποσόν, αναλαμβάνων τα σκηνικά και λοιπά έπιπλα του θεάτρου.
Πρόεδρος Ιωάν. Αμανίτης, Βασ. Τζαννετής, Ηρ. Δαρέλλης, Παν. Νουλέλλης.
Σημ. Το έλλειμμα θα αφορά παράσταση που δόθηκε για άλλο σκοπό και επειδή δεν καλύφθηκαν τα έξοδα ανέλαβε το Αναγνωστήριο να πληρώσει το έλλειμμα και να κρατήση τα σκηνικά και έπιπλα.
ΠΟΛΙΤΙΚΑ, 29-05-1972