Ετικέτα: ΑΓΡΙΝΙΟ

Κυριακή του Θωμά 27/4/1941

Ύστερα από πορεία μιας νύχτας βρισκόμαστε στ’ Αγρίνιο. Στρατιώτες χιλιάδες υποχωρούν, κουρέλια μιας αναμπουμπούλας που ξέσπασε.

Βάζω στ’ αυτοκίνητο το Λευτέρη Καριτέλη που τον βρίσκω κουρασμένο στο δρόμο.

---

28/4/1941

Μας κλείνουν σ’ ένα γήπεδο και μας κρατάνε ως τις 29

---

29/4/1941

Φεύγουμε πρωί για το Μεσολόγγι και φτάνουμε σ’ ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης Γερμανικό. Παρά λίγο αιχμάλωτοι. 14 χιλιόμετρα έξω απ’ το Μεσολόγγι. Μένουμε σ’ ένα ποτάμι πλάι.

Στις 3 το πρωί ξεκινάμε.

Δεν ξέρω αν πέθανα και βρίσκομαι στην κόλαση. Τούτα τα γράφω σε μια σπηλιά περ’ απ’ τ’ Αγρίνιο. Είναι ο κρυψώνας μας απ’ τ’ αεροπλάνα που λυσσάξαν σήμερα. Χθες έκαψαν την Άρτα. Κι εμείς κρυμμένοι στα χαντάκια. Πήγαν να σπάσουν τα νεύρα μου απ’ τους κρότους. Μας χτύπησαν 4 αυτοκίνητα. 300 θύματα στην Άρτα. Τη νύχτα φεύγω για τ’ Αγρίνιο επικεφαλής.

---

Μεγάλο Σάββατο 19/4/1941

Ξημέρωμα στ’ Αγρίνιο. Βομβαρδισμός. Στο δρόμο μας μυδραλιοβολούν τ’ αυτοκίνητα. Δεν κοιτάμε να σηκώσουμε κεφάλι.

---

Πάσχα 20/4/1941

Πάσχα στη σπηλιά, νηστικός και λυπημένος. Όλη μέρα πέρασε με καρδιοχτύπι αντικρίζοντας το θάνατο. Ξεκινάμε στις 5 το βράδυ. Στο δρόμο μας βάλουν. Κόσκινο τ’ αυτοκίνητα.

---

21/4/1941

Επιτέλους. Ανακωχή. Χαρά. Σε λίγο βομβαρδισμοί πάλι. Απογοήτευση. Κι έτσι περνούν οι μέρες στην Άρτα.

---

23/4/1941

Έχουμε φύγει πίσω προς τα Γιάννενα. Σε μια χαράδρα κάνουμε κατασκήνωση 25 χιλιόμετρα έξω απ’ τα Γιάννενα. Ένα χωριό είναι πάνω στο βουνό. Μελιά το λένε. Στα μισά του βουνού είναι μια λιμνούλα μικρή μα όμορφη, που αναβλύζει νερό μπόλικο,ποτάμι. Γαλάζιο υγρό που τρέχει ανάμεσα από πλατάνια. Σαν μαγικό τοπίο με χαϊδεύει την ψυχή την κατατρεγμένη.