Αρχική / ΘΕΑΤΡΟ / ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΓΔΥΘΟΥΜΕ 80

Αναζήτηση σε αυτό το σύνολο

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΘΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

«Θα μπορούσε η ελληνική κωμωδία να ξεφύγη από τα κάπως αποτελματωμένα πλαίσια της διακωμώδησης των εγχωρίων ηθών και τύπων ή από την καλοκάγαθη προσφορά του περιζήτητου χοντρού γέλιου» ; Το ερώτημα - και πρόβλημα συγχρόνως - μ’ απασχόλησε πολλές φορές αλλά η θετική απάντηση μού προκαλούσε δισταγμούς στην πράξη.
Να πάψω, έστω και για μια φορά, να κινούμαι μέσα σε οικείο περιβάλλον, βγαίνοντας έξω απ’ τα σύνορα τού τόπου μας, ήταν ίσως μια επιθυμία θεμιτή αλλά μ’ έκανε ν' αμφιβάλλω για την άνεσή μου σε περιοχές και χώρους άγνωστους σε μένα. Κι όμως το καλούσε η ανάγκη του θέματος, που απαιτούσε την σκιαγράφηση προσώπων ξένων - ακόμα ... βαρώνων και κομήτων - που έπρεπε, βέβαια, να τοποθετηθούν και μέσα σ' ένα ανάλογο κλίμα, ξένο κι  αυτό τελείως μέ το κλίμα της ελληνικής κωμωδίας.
Αλλά ποιο ήταν το θέμα της κωμωδίας που επέβαλε στον συγγραφέα αυτές τις επικίνδυνες συναναστροφές με πρόσωπα άγνωστα και ξένα ; Είναι ένα απ' τα... προσφιλή μου εκείνα θέματα, που χρόνια τώρα χειρίζομαι στα «Νέα», για τα γνωστά ιλαροτραγικά καθεστώτα των μεγαλειοτήτων της Μέσης Ανατολής - βασιλιάδων, ιμάμηδων, αγάδων - που η διεθνής αποικιοκρατία υποστηρίζει πάντα προς όφελος της και προς αίσχος του σύγχρονου πολιτισμού.