Αναγνωστήριο του λεσβιακού εντύπου και φωτογραφικού φακού
Ανάμεσα στους σπουδαίους γιατροσόφους και τις φοβερές γιατροσόφαινες που ασκούσαν “γενική ιατρική” υπήρχαν και μερικοί με…ειδικότητες.
Ο σπουδαιότερος απ’ όλους αυτούς είτανε ο Εξοχώτατος. Τον έλεγαν έτσι γιατί φορούσε φράκο, φιογκάκι
ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, 18-05-1970
Στη βάρκα πήραμε ένα σκυλί που το ταΐζαμε στη Μοίρα. Απ’ το μουράγιο κουνούν οι γνωστοί μαντήλια κι εγώ τους κουνώ το πόδι του σκύλου
Ως τις 25-11-40 είμαι στη δύναμη της Μοίρας Μυτιλήνης. Περνώ καλά ανάμεσα σ’ ανθρώπους που γνωρίζω κι ύστερα είμαι κοντά στ’ αδέρφια μου Μαριάνθη, Μήτσο και Γιωργίτσα. Ο Αντώνης ο αδερφός μου βρίσκεται στο μέτωπο οδηγός σε αυτοκίνητο του στρατηγού Ραζή Σ.
Είμαστε 24 για ταξίδι. Έχω 9 άνδρες για την 5η Μοίρα Αλεξανδρούπολης. Μπαίνουμε στο καράβι. Στη βάρκα πήραμε ένα σκυλί που το ταΐζαμε στη Μοίρα. Απ’ το μουράγιο κουνούν οι γνωστοί μαντήλια κι εγώ τους κουνώ το πόδι του σκύλου. Όλοι γελάνε με δάκρυα στα μάτια και μας φωνάζουν, Στο καλό…
Φουρτούνα μεγάλη. Σκοτάδι στο καράβι. Δε βλέπουμε κι όπου βρεθούμε εκεί πρέπει να ξημερωθούμε. Μας δίνουν σωσίβια. Τα φοράμε και γελούμε. Ειν’ αστείο να πας καλά κι άξαφνα ένα υποβρύχιο ή ένα αεροπλάνο να σ’ αναγκάζει να κολυμπάς. Όλη νύχτα δεν έκλεισα μάτι. Φτάνουμε στο Πειραιά το πρωί της 27-11-40.
Τρώμε στην Αθήνα και κοιμόμαστε με το Στρατή Δουκάκη στο σπίτι της ξαδέρφης του.
Μια μέρα και μια νύχτα στην Αθήνα. Δεν μπορούμε να συνέρθουμε απ’ τ’ άσχημο ταξίδι.
Το μεσημέρι ξεκινάμε για την Αλεξανδρούπολη με το τρένο. Τρίτη θέση κι όμως ως τη Σαλονίκη έχουμε ταξίδι καλό. Οι θέσεις αρκετά καλές μα ύπνος εδώ δεν κολλάει.
Φτάνουμε στη Σαλονίκη και φεύγουμε το μεσημέρι για την Αλεξανδρούπολη
Όλη νύχτα ταξίδι. Το τρένο είναι φορτηγό. Υποφέρουμε, κρυώνουμε. Ξηροφαγία κι όλα τ’ άσχημα απόψε.
Είναι 2 τα μεσάνυχτα. Φτάνουμε στη Δράμα. Το τρένο δεν πάει πιο πέρα. Μένουμε στη Δράμα. Πάμε στο ξενοδοχείο. Ένας ανώτερος αξιωματικός βρίσκεται στο σαλόνι.
– Στρατιώτης στο ξενοδοχείο! Μπρος να πάτε ρε στο Σύνταγμα να κοιμηθείτε.
– Δεν έχουμε κουβέρτες κ. Ταγματάρχα.
– Να κόψετε το λαιμό σας, γκρεμισθείτε.
Εμείς δεν γκρεμιστήκαμε μήτε το λαιμό μας κόψαμε μόνο που αλλάξαμε ξενοδοχείο. Ξημέρωσε. Ο ύπνος ο λίγος ήταν βάλσαμο. Ύπνος γλυκός που τον χάσαμε τόσες μέρες.
Όλη μέρα στη Δράμα. Το τρένο φεύγει στις 11 το βράδυ.
Φτάνουμε με τις ίδιες περιπέτειες στην Αλεξανδρούπολη την Κυριακή το μεσημέρι στις 1-12-40
Βρέχει λάσπη. Ώσπου να φτάσουμε στη Μοίρα είμαστε βρεμένοι και χωμένοι στη λάσπη. Μας δίνουν τυρί και ψωμί, το ίδιο φαΐ μέρες τώρα. Βραδιάζει και μας ετοιμάζουν για το μέτωπο. Μας δίνουν αυτοκίνητα, κράνη, ξηρά τροφή. Είναι 3 το πρωί και μας ξυπνάνε. Μας βάζουν σ’ ένα φορτηγό και μας πάνε στο τρένο. Τ’ αυτοκίνητα φορτωμένα. Βρέχει.
Κλιμάκιον του Μεταναστευτικού τμήματος της Πρεσβείας της Αυστραλίας πρόκειται να πραγματοποιήσει επίσκεψην εις Μυτιλήνην
ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ, 30-03-1970
Μια ομάδα παλληκαριών, που ‘τανε αθλητές του γυμναστικού συλλόγου “Διαγόρας”, χολιασμένη απ’ τη διοίκησή του, αποφάσισε την ίδρυση του Συλλόγου “Άτλας”
ΕΞΕΛΙΞΙΣ, 30-09-1940
