Ετικέτα: ΠΙΣΟΔΕΡΙ

1/2/1941

Ένα ταξίδι στην Κορυτσά, βάσανο το Πισοδέρι. Η ζωή κυλάει με τη ρουτίνα του στρατού. Οι μέρες αρχίζουν να ζεσταίνουν.

---

3-9/2/1941

Γενικό ξεσήκωμα. Φεύγουμε για το Αμύνταιο. Το βράδυ πλαγιάζουμε στο τσιμέντο. Δεν κλείνω μάτι απ’ το κρύο. Στις 02:30 το πρωί επικεφαλής πέντε αυτοκινήτων φεύγω στην Κορυτσά. Βρέχει. Στο Πισοδέρι χιόνι. Ξεμπλέκουμε και φτάνουμε στην Κορυτσά στις 02:00 μ.μ. Βρίσκω τον Αντώνη. Μεγάλη χαρά. Φεύγω στις 5 τ’ απόγευμα και φτάνω στις 4 το πρωί.

---

10/2/1941

Αύριο φεύγουμε πάλι όλη η Μοίρα για την Κορυτσά.

---

11/2/1941

Σηκωθήκαμε στις 12 μεσάνυχτα. Η φάλαγγα 120 αυτοκινήτων αργοδιαβαίνει. Το πρωί είμαστε στην Κορυτσά.

---

12/2/1941

Συναγερμοί τρεις σήμερα. Κρύο, ξενύχτι, φαΐ ρύζι μεσημέρι βράδυ.

---

13/2/1941

Συναγερμός 14 αεροπλάνα. Τ’ αντιαεροπορικό βάλει δίπλα μας. Ένα ιταλικό πέφτει στα βουνά.

Βρήκα δωμάτιο για ύπνο. Τι καλά. Και ρύζι μεσημέρι βράδυ. Δεν έχει τίποτα στην αγορά, ξεπεράσαμε τους Κινέζους.

---

14/2/1941

Σήμερα έχασα το σύντροφό μου το Δουκάκη. Μετετέθη στη Σ.3 ελαφρών. Μονάχος τρώγω το ρύζι μου το μεσημέρι. Αηδία να τρως ένα φαΐ που μόνο για λαπάς μπορεί να είναι καλό. Το βράδυ πάλι ρύζι. Ξεπεράσαμε τους Κινέζους.

27/1/1941

Σήμερα σηκώθηκα στις 03:30 το πρωί. Είμαι επικεφαλής 5 αυτοκινήτων για την Κορυτσά. Βρέχει. Μούσκεμα γινόμαστε ως που να ξεκινήσουμε. Στο δρόμο κρυώνουμε. Στο Πισοδέρι 1800 μέτρα ύψος το βουνό αυτό με τα 19 χιλιόμετρα συνεχή ανηφοριάς είναι χιονισμένο. Με κόπο περνάμε. Μας ρυμουλκούν τα τρακτέρ.

Κοντά στην Κορυτσά ο κάμπος είναι πλημμυρισμένος. 1 μέτρο το νερό. Κολυμπάνε τ’ αυτοκίνητα. Δυο συναγερμούς στην Κορυτσά είχαμε. Ο Αντώνης  μου παράγγειλε με σοφέρ και πάω να τον βρω στο χωριό που μένει μα δεν μπορώ. Γυρνάμε στις 9 το βράδυ. Έχω δυο δέματα. Τσιγάρα, μάλλινα και φαγώσιμα.

---

28/1/1941

Έχω 23 γράμματα σήμερα, 23 χαρές. Το βράδυ είμαστε όλο κέφια. Παίζω μια φάρσα σ’ ένα Σαμιώτη στρατιώτη. Κάνω τον τρελό και τον αναγκάζω να μου βγάλει τις αρβύλες και τις γκέτες. Σπάμε στα γέλια, κι ο Δημητσανίτης συγκάτοικός μου συνάδελφος Καρδάσης Σωτήρης ο βαρύς μάγκας της παρέας λέγει για τον Κολοτούρο που τον χαρακτηρίζει για βλάχο τούτο το αμίμητο: «Εσύ ρε βλάχο ήρθες κι ανθρώπευσες στο στρατό. Στο σύνταγμα σα φόρεσες σου βγάλανε τα τσαρούχια σου με τον εξωλκέα».