Τσ’μούντουν πα σι μια καρέγλα Πιτσ’λιάρ’ς. Ανιβαίναν δυο τουρίστιργις μι καυτά σόρτς. Γκούντ’σιντουν ένας που κάντ’ ντουν απί τ’ μπάνταντ τσι νιώσιντουν.
– Μη τσ’μάσι, ρε, έ βλέπ’ς τι γίνιτι.
Λέγ(ι) Πιτσ’λιάρ’ς μι παράπουνου:
– Μένα θα μι νιών’ς πλια, μο άμα μοιράζιν πίτα.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΝΑΣ
περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 06/1981
