Πριν από πολλά χρόνια στην Αγιάσο ο Μιλτιάδης Νουλέλης, ο γνωστός με το παρατσούκλι Σφήγκα, κι ο Λευτέρης Καραφίλης ή Πρίνος αποφάσισαν ν’ ασχοληθούν με το ξυλεμπόριο. Ο πρώτος είχε ένα απέραντο κτήμα με πλούσια ξυλεία κι ο δεύτερος επιχειρηματικό πνεύμα. Στην αρχή η δουλειά πήγαινε καλά και υπήρχαν κέρδη. Αργότερα όμως οι συνεταίροι τα χάλασαν και διέλυσαν την επιχείρησή τους. Ήταν κι οι δυο σέρτικοι και δε δέχονταν μύγα στο σπαθί τους. Σε μια λογομαχία τους ο Μιλτιάδης είπε:
– Πρόσιξι καλά, γιατί γω είμι Σφήγκα τσι τσιντρώνου!
Ο συνεταίρος ανταπάντησε και τον αποστόμωσε εύστοχα:
– Τσι γω, ρε Μιλτιάδη, είμι Πρίνους τσι δε βουστσίζουμι!
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 52/1989