ΓΙ ΑΓΙΑΣΩΤ’Σ ΕΝ ΑΛΛΑΖ’…

Γιου Σύλλουγους γι αγιασώτκους στου Sydney ινημέρουσι τα μέληντ να μαζουχτούν για συνέλιφσ’ τσι ικλουγές. Έστλι γράμματα, του δημουσίιψι σν ιφημιρίδα, του ‘βαλι τσι στου ραδιόφουνου. Τ’ πρώτ’ τ’ Τσυριατσή ήρταν λίγ’, πουλύ λίγ’. Καθούνταν τσι του συζητούσαν γιου πρόιδρους Ιμχάλ’ς γιου Καμπάς τσι Δμήτ’ς Πιτνός, που έχ’ μιγάλ’ πείρα στα σουματεία, αφού χρόνια ήταν πρόιδρους σ’ πιο μιγάλ’ πουδουσφιρική ουμάδα “Sydney Olympic“.

Τι θα κάνουμι, ε Δμήτ’, άμα δεν έρτιν τσι τν άλλ’ τ’ Τσυριατσή;

Μη φουβάσι, Ιμχάλ’, τν άλλ’ τ’ Τσυριατσή θαν έρτιν, θα του δεις.

Τώντι τν άλλ’ τ’ Τσυριατσή είχαμι πιο πουλύ απί απαρτία. Πρόιδρους παραξινέφτσι τσι ρώτ’σι του Δμήτ’.

Πού του ‘ξιρις πους θαν έρτιν;

Εν του ‘ξιρα, ε Μχάλ’, αλλά ποίκα τς τσι ήρταν. Διάδουσα πους γιου Σύλλουγους σήμιρα θα μοιράσ’ ούλ’ τς παράδις που έχ’ τσι όσ’ έρτιν θα πάριν…

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΑΡΗΣ (ΚΑΜΠΑΣ)

περιοδικο ΑΓΙΑΣΟΣ, 65/1991

ΓΙ ΗΘΟΥΠΟΙΟΣ Τ’ ΑΡΜΙΝΑΤΣ’

Στη θεατρική παράσταση, που έδωσε πρόσφατα το Αναγνωστήριο με την ηθογραφία του Αντώνη Μηνά «Σα δε τιριάζ’, ε σμπιθιριάζ’», χρειαζόταν σε μια πράξη να βγει στη σκηνή ένα γαϊδούρι. Λόγω εποχής ήταν λίγο δύσκολο, γιατί ο κόσμος τα έχει αφήσει στη βοσκή, στο μπαχάρι που λέμε. Προθυμοποιήθηκε όμως να φέρει ένα γαϊδούρι ο Αρμενάκης ο Εμβάλωμας, του Σαρίκ ο γιος. Την παράσταση έτυχε να την παρακολουθήσει και ο Παναγιώτης Βασιλάς, ο Μπουντάντης. Του άρεσε το γαϊδούρι και ρώτησε ποιανού είναι. Έμαθε και πήγε στον Αρμενάκη να το παζαρέψει.

‘Ομουρφου ζο έχ’ς, του π’λείς;

Τι λέγ’ς έφτου, ρε Μπάν’… Τώρα π’ γίν’τσι ηθουποιός θα του π’λήσου. Άσ’ τα λέγ’ς!

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΚΟΥΤΣΚΟΥΔΗΣ

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 65/1991

ΤΟΥ ΚΑΣΚΕΤΟΥ

Στυλιάν’ς, άμα ν ήρτι σν Αυστραλία, ίφιρι μαζίντ τσι μια πουλύ παλιά φουτουγραφία τ’ πατέραντ. Ήθιλι να τνι μιγαλύν’. Πήγι σ’ ένα καλό ιλληνικό φουτουγραφείου τσι λέγ’ στου φουτουγράφου.

Θέλου να τνι μιγαλύν’ς, να τνι κάν’ς έγχρουμ’ τσι να βγάλ’ς έφτου του παλιουκασκέτου που φουρεί, γιατί ε μ’ αρέσ’.

Αυτό δε γίνεται, κύριε, λέγ’ γιου φουτουγράφους, εκτός και μας πείτε αν είχε μαλλιά, τι μαλλιά είχε και πώς τα χτένιζε.

Ε ξέρου, λέγ’ Στυλιάν’ς θμουμένα, αλλά άμα βγάλιτι του κασκέτου θα τα δείτι!

ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΙΣΤΟΦΑΡΗΣ (ΚΑΜΠΑΣ)

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 64/1991

ΕΝ ΕΙΝΙ ΦΤΣΙΛΙΑΣΜΕΝΑ!

Ανέβινι Σουφουκλής του κιντρικό του δρόμου τσι στέκντου τσι λόγιαζι σ’ ένα δώμα που κριμόνταν ισώρουχα γυνικεία. Βλέπ’ ντουν Καριγλάς, που ‘χι του μαγαζί τσι πούλι έγιτια είδη, παγαίν’ μέσα, πιάν’ ένα μάτσου κιλότις τσι σουτιέδις, βγαίν’ τσι δώτσι ντα στου Σουφουκλή. Να, λέγ’, πάρ’ τα στου σπίτ’ να κάν’ς τη δλεια σ’. Λέγ’ Σουφουκλής: εμ τούτα εν είνι φτσιλιασμένα!

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΝΑΣ

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 63/1991