Κατηγορία: ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ

Δυο Αγιασιώτις κάλπ’δις καθούντι στ’ Κατσαμπού του καφινέ, απουκάτου απ’ τουν ίστσιου τς Καρυάς. Καλουτσαίρ’, βράζ’ κόσμους. Πα στν ώρα κατιβαίν’ Λάμπ’ς του Κουντουρέλ’, φουρτουμένους σα γουμαρλίδ’κου. μ’λαρ’ μι τρεις κάσις χαλβά για του λιφουρείου.

–Για δε, ρε γκ’μπάρι, λέγ’ γιόνας στουν άλλουν, άμα ν’ έχ’ ιδλιά τσι στν άλλ’ τ’ ζουγή, εμ έ θα τουν φραθούν!

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 02/1981

Ξινόφς πήγι στου Μπάνου του Χατζην’κόλα, τ’ Σταφίδα, να τ’ πάρ’ τα μέτρα για ένα ζιβγάρ’ παπούτσια.

–Να τα κάν’ς κουμμάτ’ φαρδιά φαρδιά, ε Μπάνου.

–Πόσου φαρδιά τα θέλ’ς, ε Ξινόφ’, ρώτ’σι Μπάνους.

–Να πδω απουπάνου απ’ τ’ σκάλα να τα βάζου, είπι Ξινόφς.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΑΡΗΣ (ΚΑΜΠΑΣ)

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 67/1991

Κλϊουμέν’ς Καραφίλ’ς φώναξι του Γλίτζου του Ληγόρ’ να τουν βγάλ’ μια φουτουγραφία. Μόλις πήγι να τουν πάρ’ Ληγόρ’ς, Κλϊουμέν’ς σφάλι τα μάτιαντ.

–Γιατί σφάλεις τα μάτια σ’, άν’ξι τα, είπι Ληγόρς.

–Εμ μ’ αν’χτά μάτια, λέγ’ Κλϊουμέν’ς, βλέπου τσι μες στου καθρέφτ’! Γω θέλου α δω τουν ιαυτό μ’ μι σφαλ’μένα τα μάτια τίλουγιους είμι!

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΝΑΣ

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 66/1991

Ένας απ’ τς παλιοί τς Αγιασώτις, που σαμπ λέγιν αφήτσι ιπουχή μι τα καμώματά ντ, ήνταν γέρους Κακούργους. Πρώτους στου παίξμου, άσους στ’ ζουγραφική, τσι πάντα κότσ’νους απ’ του ρατσί, δένι πέρνα μέρα να μη σμίξ(ι) μι τη γ(ι)ναίκα ντ, του Μαριγώ. Έδγιετς μια μέρα πήγι να φα στ’ τέσσιρ’ς γη ώρα για μισ’μέρ’. Έγ(ι)τσ’ απάνου, κάτ’ τ’ είπι γη γ(ι)ναίκα ντ, αρπαχτήκαν, όσ’ ώρα σ’ του λέγου, γίναν μαλλιά κ’βάρια. Δώτσι τς πόρτις Κακούργους, βλαστήμ’σι τνα τσιόλας τσι ξουνουτσύλ’σι στου καφινέ. Δένι βάσταξι πλια του Μαριγώ. Ίβγι βαζγιστ’σμέν’ απόξου ‘π τ’ πόρτα, γύρ’σι στουν Άγλια τσ’ αρχίν(ι)σι τσι καταριόντου ντουν. Πα στν ώρα, να Ξινόφ’ς του Γλύτσμα, αδριφός τ’ αντρού τς. Τι να τουν δει, αρχινά τς μιτάνις τσι τα τάματα.

– Φουτιά να ρίξ’ς, Αγλέλιμ, τσι να τουν κάψ’ς, έφτου π’ μπικρουπίν’ ψουβρασμένους. Φουτιά να ρίξ’ς τσι να κάψ’ς ούλου ντουν του σόγ(ι).

Τσι δώσ’ του μιτάνις τσι δώσ’ του κατάρις, όσου απείκαζι του Ξινόφ’ τσι κόντιβγι. Πέρασι Ξινόφ’ς ‘πί ντ’ μπάντα τς, ποίτσι δέκα ζάλα, ‘πειτά γύρ’σι τσι λέγ(ι):

– Πιο κουντά πάνι, Μάριγω, τσ’ έ σ’ ακού.

ΣΦΙΧΤΣ

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 04/1981