Κατηγορία: ΠΘΙΤΚΑ

Τσ’μούντουν πα σι μια καρέγλα Πιτσ’λιάρ’ς. Ανιβαίναν δυο τουρίστιργις μι καυτά σόρτς. Γκούντ’σιντουν ένας που κάντ’ ντουν απί τ’ μπάνταντ τσι νιώσιντουν.

– Μη τσ’μάσι, ρε, έ βλέπ’ς τι γίνιτι.

Λέγ(ι) Πιτσ’λιάρ’ς μι παράπουνου:

– Μένα θα μι νιών’ς πλια, μο άμα μοιράζιν πίτα.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΝΑΣ

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 06/1981

Έφτη τ’ χρουνιά ήνταν μαξούλ(ι). Κάγ(ι)ντου κόσμους στη δ’λειά. Ιργάτις δεν είχι. Ένας ιν(ι)κουτσύρ’ς είδι του Τίν(ι) τουν Αμπλίκου που κάντ’ντουν σ’σόμπα τσ’ ίπ’νι τσι σκέφ’τσι να τ’ πει, μπάτσι τουν πάρ’ στη δ’λεια. Ίμπι μέσα, πήγι κουντάντ τσι λέγ(ι):

– Ρε Τίν(ι), ξέρ’ς τι σκέφ’κα, θέλ(ι)ς νά ‘ρτ’ς ραβ’στής; Λέγ(ι) γη Αμπλίκους:

– Άμα φέρ’ς μια ντέμπλα μακριγιά τσι ραβδίζου απέδιου, απ’ του καφινέ.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΝΑΣ

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 06/1981

Δυο Αγιασιώτις κάλπ’δις καθούντι στ’ Κατσαμπού του καφινέ, απουκάτου απ’ τουν ίστσιου τς Καρυάς. Καλουτσαίρ’, βράζ’ κόσμους. Πα στν ώρα κατιβαίν’ Λάμπ’ς του Κουντουρέλ’, φουρτουμένους σα γουμαρλίδ’κου. μ’λαρ’ μι τρεις κάσις χαλβά για του λιφουρείου.

–Για δε, ρε γκ’μπάρι, λέγ’ γιόνας στουν άλλουν, άμα ν’ έχ’ ιδλιά τσι στν άλλ’ τ’ ζουγή, εμ έ θα τουν φραθούν!

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 02/1981

Ξινόφς πήγι στου Μπάνου του Χατζην’κόλα, τ’ Σταφίδα, να τ’ πάρ’ τα μέτρα για ένα ζιβγάρ’ παπούτσια.

–Να τα κάν’ς κουμμάτ’ φαρδιά φαρδιά, ε Μπάνου.

–Πόσου φαρδιά τα θέλ’ς, ε Ξινόφ’, ρώτ’σι Μπάνους.

–Να πδω απουπάνου απ’ τ’ σκάλα να τα βάζου, είπι Ξινόφς.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΑΡΗΣ (ΚΑΜΠΑΣ)

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 67/1991