16/3/1941
Σήμερα είχαμε 4 επιδρομές. Ένα αεροπλάνο έπεσε απ’ τ’ αντιαεροπορικά.
17/3/1941
Πάω αποστολή 2 αυτοκίνητα στο Κλιμάκιο Αμυνταίου. Έχω μείνει στην Καπέτιστα. Τα ρυμουλκούμε ένα ένα. Έχω 5 συντρόφους. Απ’ τις 11 το πρωί ως τα μεσάνυχτα καταφέρνουμε να πάμε το ένα στ’ Αμύνταιο. Μένουμε στη Ροδώνα. Με φιλοξενούν οι Σπυρόπουλοι. Νιώθω με το φιλικό σπίτι την καλοσύνη που μ’ αγκαλιάζει στοργικά. Με περιποιούνται σαν παιδί.
18/3/1941
Πρωί χιονισμένα. Πάμε στη Φλώρινα φορτίο πετροκάρβουνο απ’ το σιδηροδρομικό σταθμό και ρυμουλκούμε το άλλο στ’ Αμύνταιο. Το βράδι πάλι στη Ροδώνα. Κρύο. Στη σόμπα κουβεντιάζουμε με το Νίκο, το παιδί της «γιαγιάς», που ‘ναι τραυματίας μ’ άδεια.
19/3/1941
Ξεκινάμε πρωί για την Κορυτσά. Στάση στη Φλώρινα. Το Πισοδέρι πάλι στις δόξες του με τα χιόνια. Φτάνουμε στην Κορυτσά βράδυ.
20/3/1941
Χαρά θεού. Ήρθε ο γιατρός Χατζηλεωνίδας απ’ την πρώτη γραμμή. Χαρά, συγκίνηση, μουστάκια. Μιλάμε ώρες. Βγάλαμε φωτογραφίες.
Thank you for your sharing. I am worried that I lack creative ideas. It is your article that makes me full of hope. Thank you. But, I have a question, can you help me?