17-Ημερολόγιο του δεκανέα αυτοκινήτων Αναστασέλλη Ευστρ.

Πάω αποστολή 2 αυτοκίνητα στο Κλιμάκιο Αμυνταίου. Έχω μείνει στην Καπέτιστα. Τα ρυμουλκούμε ένα ένα. Έχω 5 συντρόφους. Απ’ τις 11 το πρωί ως τα μεσάνυχτα καταφέρνουμε να πάμε το ένα στ’ Αμύνταιο

16/3/1941

Σήμερα είχαμε 4 επιδρομές. Ένα αεροπλάνο έπεσε απ’ τ’ αντιαεροπορικά.


17/3/1941

Πάω αποστολή 2 αυτοκίνητα στο Κλιμάκιο Αμυνταίου. Έχω μείνει στην Καπέτιστα. Τα ρυμουλκούμε ένα ένα. Έχω 5 συντρόφους. Απ’ τις 11 το πρωί ως τα μεσάνυχτα καταφέρνουμε να πάμε το ένα στ’ Αμύνταιο. Μένουμε στη Ροδώνα. Με φιλοξενούν οι Σπυρόπουλοι. Νιώθω με το φιλικό σπίτι την καλοσύνη που μ’ αγκαλιάζει στοργικά. Με περιποιούνται σαν παιδί.


18/3/1941

Πρωί χιονισμένα. Πάμε στη Φλώρινα φορτίο πετροκάρβουνο απ’ το σιδηροδρομικό σταθμό και ρυμουλκούμε το άλλο στ’ Αμύνταιο. Το βράδι πάλι στη Ροδώνα. Κρύο. Στη σόμπα κουβεντιάζουμε με το Νίκο, το παιδί της «γιαγιάς», που ‘ναι τραυματίας μ’ άδεια.


19/3/1941

Ξεκινάμε πρωί για την Κορυτσά. Στάση στη Φλώρινα. Το Πισοδέρι πάλι στις δόξες του με τα χιόνια. Φτάνουμε στην Κορυτσά βράδυ.


20/3/1941

Χαρά θεού. Ήρθε ο γιατρός Χατζηλεωνίδας απ’ την πρώτη γραμμή. Χαρά, συγκίνηση, μουστάκια. Μιλάμε ώρες. Βγάλαμε φωτογραφίες.

Όρθιος από δεξιά ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΧΑΤΖΗΛΕΩΝΙΔΑΣ και δύο αξιωματικοί. Κάτω ο ΑΝΑΣΤΑΣΕΛΗΣ ΣΤΡΑΤΗΣ

Περιμένουμε τα σχόλιά σας!