10/1/1941
Μετρίασε λίγο το κακό του κρύου. Τώρα λάσπες.
11/1/1941
Παίρνω γράμματα από φίλους πια. Είμαι λίγο αδιάθετος.
12/1/1941
Κρύο ανυπόφορο. Οι λάσπες πάγωσαν και η γη βροντάει σαν μπακίρι στο βάδισμά μας. Τ’ αυτοκίνητα με πολύ κόπο ……. . Οι μηχανές δεν παίρνουν μπρος. Το βράδυ κρυώνουμε. Ο ……… όλη νύχτα ξυπνά και βγαίνει καπνίζει αδιάκοπα. Ο ύπνος μου είναι κομμένος.
13/1/1941
Κοπάδια περνούν οι χήνες. Ο καιρός μαλάκωσε λίγο. Το βράδυ οι συντρόφοι μου λένε αστεία. Όλοι έχουν απόψε κέφι. Είμαι στεναχωρεμένος και παρ’ όλο που είναι να γελάει κανείς με τ’ αστεία δε μ’ αφήνει η σκέψη της αγάπης μου να ξεχάσω για λίγο τον εαυτό μου.
14/1/1941
Ξαστεριά τη νύχτα. Η μέρα περνάει έτσι χωρίς καμιά εξαιρετική πράξη. Υπηρεσία στη μια και στην άλλη.
15/1/1941
Τι κακό είναι το σημερινό! Χιόνι μισό μέτρο κι ακόμα χιονίζει. Δεν κάνει πολύ κρύο μα το χιόνι πέφτει αδιάκοπα ως το μεσημέρι. Ένα μισοδιάφανο κρέπι τύλιξε τα βουνά πέρα. Όλα άσπρα. Για να πάρουμε συσσίτιο βουλιάζουμε στο χιόνι. Τσάι δεν μπορέσαμε να πάρουμε το πρωί. Άνοιξαν μονοπάτι τώρα. Τ’ απόγευμα όλη η μοίρα με φτυάρια ανοίγουμε το δρόμο. Εγώ φτιάχνω την προτομή του Μουσολίνι. Πολύ πετυχημένη. Του βάζω κέρατα. Οι φαντάροι ξεκαρδίζονται στα γέλια και πετάνε πετυχημένα αστεία. Ο διοικητής ενθουσιάζεται μ’ αυτό.
Είναι τώρα 11 μ.μ. Έγινε συναγερμός. Όλα τ’ αυτοκίνητα θα φορτώσουν για να φύγουν πριν παγώσουν οι δρόμοι.
Αξιόλογα φωτογραφεία λειτούργησαν στο νησί μας από τα τέλη του περασμένου αιώνα ως τις μέρες μας. Φωτογράφοι καλλιτέχνες, με μέσα ελλιπή ή εξελιγμένα, δέσμευσαν από το ξέμακρο και το κοντινό παρελθόν γεγονότα, μαγευτικά τοπία, στιγμές της καθημερινής ζωής, γραφικούς τύπους, ψυχικές καταστάσεις… Μερικοί από δαύτους ήταν και ζωγράφοι και μπορούσαν με την τέχνη του χρωστήρα τους να επεμβαίνουν, αν το ήθελε ο πελάτης, στο έργο του φακού και της φωτογραφικής πλάκας, προπαντός στις μεγεθύνσεις.
