Κατηγορία: ΠΘΙΤΚΑ

Πριν απί λίγου τσιρό ανταμώσαν δυο ηλικιουμέν’ Αγιασώτις. Γιου ένας φόργι πένθους στου χέριντ τσι ήνταν καταστιναχουριμένους, γιατί είχι χάσ’ τη γ’ναίκαντ. Γιου άλλους, που εν του’ χι μάθ’, ρώτ’σι μι απουρία.
– Γιατί φουρείς πένθους;
– Πέθανι γη γ’ναίκα μ’ τσι μ’ αφήτσι μουναχόν.
– Ε, Θιος σχουρέσ’ σνα. Υπάρχιν τσι χειρότιρα…
– Τι χειρότιρου υπάρχ’, ε Στρατήγ’, απ’ του να χηρέψς;
– Ε, να, χειρότιρου θαν ήνταν νάνι πέθινις συ!

ΕΡΜΟΛΑΟΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 74/1993

Μες στου Κάμπου φώναζι Αμπλίκους:
– Κύριιιιιι, μας φέραν φρέσκα ψάρια στα ψαράδικα.
Ρώτ’σι ένας που φοβούνταν φαίνιτι μην είνι απί του Κόλπου τς Γέρας.
– Απού πού είνι, ε Τίν(ι), τα ψάρια;
Λέγ(ι) Αμπλίκους:
– Απ’ του Καλάμ’ …

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΗΝΑΣ

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 28/1985

Γη μέρα είνι χ’μουνιάτ’σα τσι δε δ’λέβγιτι. Σ’μαζουμέν’ ένα γύρου στ’ σόμπα, κουβιντιάζιν γοι ιν’κουτσυροί μες στ’ Καλφαγιάνν’ του καφινέ. 10 γη ώρα του προυί. Να τσι προυβαίν’ απ’ τ’ αντ’γών’ Νέστουρας τ’ Αρβαν’τέλ’.

–Άμα ν’ έμπ’ μέσα, να μην τουν μ’λήξ’ κανές, α δούμι τί θα πει, πιτά ένας.

Μουνουγνουμίζιν ούλ’ ντουν τσι παρατίζιν τν άφλουγή μουνουμιάς. Ανοίγ’ τ’ πόρτα τ’ καφινιδιού Νέστουρ’ς τσι θαρρείς πς εινι νικρουταφείου καφινές. Φύλλου ξιρό δεν κ’νιέτι.

–Καλ’μέρα, λέγ’ Νέστουρ’ς.

Άθριπους δε βγάζ’ άχιν’.

–Καλ’μέρα είπα, ξουνουλέγ’ Νέστουρ’ς.

Κανές δεν ανιμίζιτι. Ούλ’ βαστγιόντι μη γιλάσιν. Δε βάσταξι πλια Νέστουρ’ς. Κάτι πά σι μια καρέγλα τσι μουνουλουγεί:

–Ε, Νέστουρα, μπιζέρ’σις να τά’ βρ’ς τα γρούνια χουρτασμένα!!!

ΣΦΙΧΤΣ

περοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 02/1981

Δεν είνι πουλύς τσιρός που γη τρουχαία πιάσι του Χαραλάμπ’ του Δούκαρου, που πάγινι στ’ Βρισά μι του σαραβαλέλι ντ, ένα αγρουτικό όπελ, μουντέλου τ’ 55. Τ’ γυρέψαν τν άδεια, του τρίγουνου, τν ασφάλεια, τό’ να, τ’ άλλου. Στου τέλους γυρέψασί ντ τσι του φαρμακείου, πό’ν του είχι. Αραθύμ’σι κουμματέλ(ι) Χαραλάπ’ς, δένι βάσταξι τσ’ είπι:

– Σα πουλλά έ γυρεύγιτι! Έδιου κουτζάμ’ Αγιάσου τσι δεν έχ(ι) φαρμακείου, τσι θα ν’ έχ(ι) του σαραβαλέλ(ι)!

ΓΙΑΝΝ’Σ ΑΠΙΣΩΤ’Σ

περιοδικό ΑΓΙΑΣΟΣ, 05/1981